De mier kwam alle dagen te vroeg op het werk en begon onmiddellijk te werken; zij was productief en zeer tevreden. Haar baas, een leeuw, was verbaasd dat de mier werkte zonder toezicht. Hij dacht: als zij zoveel presteert zonder supervisie, zou ze dan niet nog meer presteren onder permanent toezicht?
Hij wierf een kakkerlak die een grote ondervinding had in het superviseren en die prachtige rapporten kon opstellen. De eerste maatregel die de kakkerlak nam was een prikklok plaatsen om het komen en gaan van de mier te registreren. Vervolgens had de kakkerlak een secretaresse nodig en een spin om het archief te beheren en de telefoongesprekken te controleren.
De leeuw was zeer tevreden over de rapporten van de kakkerlak en vroeg hem bovendien de productie in een grafiek te zetten. Het is toen dat de kakkerlak een computer en een laserprinter aanschafte en een vlieg aanwierf om de informatica te beheren.
De mier, kortgeleden nog productief en stralend, werd wanhopig van die berg papier en van al die vergaderingen die haar tijd opslorpten!
De leeuw vond dat het tijd werd om op de werkplaats van de mier een sectorverantwoordelijke aan te stellen. Deze post werd toevertrouwd aan een krekel die, om te beginnen, een ergonomische stoel aankocht voor zijn kantoor en vast tapijt liet plaatsen. Deze nieuwe verantwoordelijke had ook een computer nodig en een assistente.
Op dit ogenblik kon de mier er niet meer om lachen en zij maakte zich iedere dag kwader en kwader. Het is toen dat de krekel zijn baas, de leeuw, er van overtuigde dat een studie van de werksfeer absoluut noodzakelijk werd. Na de werklasten te hebben bestudeerd stelde de leeuw vast dat de dienst waar de mier werkte niet meer zo productief was als vroeger. Hij wierf een uil aan, die bekend stond als een vermaard en eersteklas raadgever, om een audit te doen en een oplossing voor te stellen. De uil liep drie maanden rond in de kantoren en stelde een enorm dik rapport op met als besluit: er is te veel personeel in deze onderneming.
En raad eens wie de leeuw het eerst ontsloeg?
De mier natuurlijk want: "Zij gaf blijk van een tekort aan motivatie en had een houding die tot conflicten leidde."
(oorspronkelijke auteur onbekend, ontleend aan presentatie Gerrit ten Klooster waarvan melding gedaan door Frits Lemmert)
donderdag 1 december 2011
vrijdag 21 oktober 2011
Een koe is weer een koe...
Deze week verscheen een artikel met als titel: "Wat is branding?". Een goede vraag, want iets wat in essentie vrij eenvoudig is, is door de heren en mevrouwen merkdeskundigen inmiddels aardig complex gemaakt. Branding is hot. Als je iets organiseert, is dat een brand activity, klanten zijn brand ambassadors, een poppetje is een brand character geworden, een relatie is een brand connection, een probleem is een brand gap en de oplossing voor dat probleem is een brand key (en vergeet de bijbehorende brand key performance indicators niet!). Al dat moois vatten we samen met de term brand management en dat 'vak' kan je leren op de universiteit.
Als je terug gaat naar de essentie van branding is dat het 'markeren' van een product of dienst zodat iedereen ziet van wie het is of afkomstig is. Het brandmerken van vee bijvoorbeeld. Zodat boer Harmsen ziet dat die koe niet van hem, maar van boer Pietersen is. Handig! Er is een Engelse wet uit 1266 waarin bakkers verplicht werden een merkteken op elk brood aan te brengen. Zodat klanten konden zien wiens schuld het was als een gekocht brood te weinig woog. Handig!
Tegenwoordig moet je goed kijken om te achterhalen wie een bepaald product heeft gemaakt. Branding is onder leiding van merkadviseurs een eigen leven gaan leiden. Niet langer staat centraal dat makkelijk achterhaald moet kunnen worden van wie het product afkomstig is, maar draait het om het 'verleiden' van de klant. Branding is manipulatie geworden: het product of de dienst mooier maken dan het is, met gelikte merknamen, strakke ontwerpen en fraaie reclames. "Wij brengen uw product tot leven met karaktereigenschappen waarmee klanten zich graag identificeren", roepen de merkadviesbureaus (voorheen: reclamebureaus) in koor. "Wij achterhalen door middel van consumentenonderzoek de karaktereigenschappen waaraan uw merk dient te voldoen", schrijven de onderzoeksbureaus in hun folders. Het huidige merkdenken staat haaks op de oorspronkelijke bedoeling van branding. In plaats van dat we makkelijk kunnen achterhalen welke fabriek er achter het product zit, heeft een dikke laag mist dit juist aan ons blikveld onttrokken.
Het is in die zin interessant dat de merkdeskundigen juist nu in het eerder genoemde artikel de vraag opwerpen wat branding nu eigenlijk is. Zijn de heren en mevrouwen merkdeskundigen nu zelf ook de weg kwijt? Willen ze terug naar waar het in essentie om draait bij branding? Niets van dat alles! In plaats van te erkennen dat de huidige praktijken niets meer met de essentie van branding te maken hebben, trekken ze nog meer rookgordijnen op. Voor adviseurs zijn die gordijnen misschien handig als legitimatie voor de introductie van nieuwe methodieken bij opdrachtgevers, maar bedrijven en consumenten worden er niet bepaald wijzer van.
Het antwoord?
Branding is volgens de deskundigen in het artikel niet langer alles wat fabrikanten rondom een bepaald product doen, maar wat u er zelf van maakt als consument! Even samenvatten. We hadden dus eerst een koe die werd gebrandmerkt zodat iedereen kon zien dat die koe van boer Harmsen was. Toen kwamen de merkdeskundigen en die tuigden die koe met zoveel toeters en bellen op dat je bijna niet meer kon zien dat het een koe was en van welke boer die was. En nu we daarmee als maatschappij zitten opgescheept, zeggen de heren en mevrouwen merkdeskundigen: "Zeg dan zelf maar wat het is!".
Ehh.... een koe?
Als je terug gaat naar de essentie van branding is dat het 'markeren' van een product of dienst zodat iedereen ziet van wie het is of afkomstig is. Het brandmerken van vee bijvoorbeeld. Zodat boer Harmsen ziet dat die koe niet van hem, maar van boer Pietersen is. Handig! Er is een Engelse wet uit 1266 waarin bakkers verplicht werden een merkteken op elk brood aan te brengen. Zodat klanten konden zien wiens schuld het was als een gekocht brood te weinig woog. Handig!
Tegenwoordig moet je goed kijken om te achterhalen wie een bepaald product heeft gemaakt. Branding is onder leiding van merkadviseurs een eigen leven gaan leiden. Niet langer staat centraal dat makkelijk achterhaald moet kunnen worden van wie het product afkomstig is, maar draait het om het 'verleiden' van de klant. Branding is manipulatie geworden: het product of de dienst mooier maken dan het is, met gelikte merknamen, strakke ontwerpen en fraaie reclames. "Wij brengen uw product tot leven met karaktereigenschappen waarmee klanten zich graag identificeren", roepen de merkadviesbureaus (voorheen: reclamebureaus) in koor. "Wij achterhalen door middel van consumentenonderzoek de karaktereigenschappen waaraan uw merk dient te voldoen", schrijven de onderzoeksbureaus in hun folders. Het huidige merkdenken staat haaks op de oorspronkelijke bedoeling van branding. In plaats van dat we makkelijk kunnen achterhalen welke fabriek er achter het product zit, heeft een dikke laag mist dit juist aan ons blikveld onttrokken.
Het is in die zin interessant dat de merkdeskundigen juist nu in het eerder genoemde artikel de vraag opwerpen wat branding nu eigenlijk is. Zijn de heren en mevrouwen merkdeskundigen nu zelf ook de weg kwijt? Willen ze terug naar waar het in essentie om draait bij branding? Niets van dat alles! In plaats van te erkennen dat de huidige praktijken niets meer met de essentie van branding te maken hebben, trekken ze nog meer rookgordijnen op. Voor adviseurs zijn die gordijnen misschien handig als legitimatie voor de introductie van nieuwe methodieken bij opdrachtgevers, maar bedrijven en consumenten worden er niet bepaald wijzer van.
Het antwoord?
Branding is volgens de deskundigen in het artikel niet langer alles wat fabrikanten rondom een bepaald product doen, maar wat u er zelf van maakt als consument! Even samenvatten. We hadden dus eerst een koe die werd gebrandmerkt zodat iedereen kon zien dat die koe van boer Harmsen was. Toen kwamen de merkdeskundigen en die tuigden die koe met zoveel toeters en bellen op dat je bijna niet meer kon zien dat het een koe was en van welke boer die was. En nu we daarmee als maatschappij zitten opgescheept, zeggen de heren en mevrouwen merkdeskundigen: "Zeg dan zelf maar wat het is!".
Ehh.... een koe?
maandag 16 mei 2011
Een verloren strijd...
Een Nederlandse firma had een roeiwedstrijd tegen een Japanse firma georganiseerd. De wedstrijd zou met een achtmansboot op de Maas worden gehouden.
Beide equipes trainden lang en hard om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Toen de grote dag kwam, waren beide teams "topfit". Toch wonnen de japanners met een voorsprong van een kilometer.
Het Nederlandse team was zwaar aangeslagen. De oorzaak van deze vernietigende nederlaag moest absoluut boven water komen. Het topmanagement liet een projectteam vormen om het probleem te onderzoeken en om aanbevelingen te doen. Na lang onderzoek bleek dat de japanners zeven mensen hadden die roeiden en dat een man stuurde, terwijl in het Nederlandse team een man roeide en zeven man stuurden.
De leiding nam een adviesbureau in de arm voor een studie over de structuur van het Nederlandse team. Na enkele maanden van aanzienlijke inspanningen kwamen de adviseurs ook tot de slotsom dat er te veel mensen stuurden en te weinig roeiden.
Om een volgende nederlaag te voorkomen werd de teamstructuur ingrijpend veranderd. Er kwamen nu vier stuurmannen, twee hoofdstuurmannen, een stuurmanager en een roeier. Bovendien werd een prestatie-waarderingssysteem ingevoerd om die ene roeier nog meer te stimuleren. Het jaar daarop wonnen de japanners met een voorsprong van twee kilometer.
Het management ontsloeg daarop de roeier wegens slechte prestaties, verkocht de roeispanen en stopte verdere investeringen in een nieuwe boot. Het adviesbureau werd geprezen en het resterende geld werd onder het management verdeeld.
Herkent u dit ?
Met dank aan MaestroX via Nu.nl
Oorspronkelijke auteur is mij onbekend.
Beide equipes trainden lang en hard om zo goed mogelijk voor de dag te komen. Toen de grote dag kwam, waren beide teams "topfit". Toch wonnen de japanners met een voorsprong van een kilometer.
Het Nederlandse team was zwaar aangeslagen. De oorzaak van deze vernietigende nederlaag moest absoluut boven water komen. Het topmanagement liet een projectteam vormen om het probleem te onderzoeken en om aanbevelingen te doen. Na lang onderzoek bleek dat de japanners zeven mensen hadden die roeiden en dat een man stuurde, terwijl in het Nederlandse team een man roeide en zeven man stuurden.
De leiding nam een adviesbureau in de arm voor een studie over de structuur van het Nederlandse team. Na enkele maanden van aanzienlijke inspanningen kwamen de adviseurs ook tot de slotsom dat er te veel mensen stuurden en te weinig roeiden.
Om een volgende nederlaag te voorkomen werd de teamstructuur ingrijpend veranderd. Er kwamen nu vier stuurmannen, twee hoofdstuurmannen, een stuurmanager en een roeier. Bovendien werd een prestatie-waarderingssysteem ingevoerd om die ene roeier nog meer te stimuleren. Het jaar daarop wonnen de japanners met een voorsprong van twee kilometer.
Het management ontsloeg daarop de roeier wegens slechte prestaties, verkocht de roeispanen en stopte verdere investeringen in een nieuwe boot. Het adviesbureau werd geprezen en het resterende geld werd onder het management verdeeld.
Herkent u dit ?
Met dank aan MaestroX via Nu.nl
Oorspronkelijke auteur is mij onbekend.
De weg kwijt...
Een man vliegt in een heteluchtballon boven het land en beseft dat hij verdwaald is.
Hij ziet beneden een man lopen en daalt tot hij binnen gehoorafstand is...
"Neem me niet kwalijk," roept hij, "Kunt u mij misschien helpen? Ik heb mijn vriend beloofd hem een half uur geleden ergens te ontmoeten, maar ik weet niet waar ik ben!"
De man beneden antwoordt: "Ja. U bent in een heteluchtballon en zweeft ongeveer 10 meter boven de grond. U bevindt zich tussen de 40 en 42 graden noorderbreedte en tussen de 58 en 60 graden westerlengte."
"U bent zeker een Systeem Beheerder" zegt de man in de heteluchtballon. "Inderdaad" zegt de ander, "maar hoe weet u dat?"
"Nou", zegt de man in de ballon: "alles wat u zegt is technisch gesproken juist, maar ik heb helemaal niets aan die informatie. En al met al ben ik nog steeds verdwaald."
De man op de grond kijkt peinzend omhoog en zegt: "U bent zeker manager?" "Dat klopt", zegt de man in de ballon: "maar hoe weet u dat?" "Eenvoudig. U heeft geen idee waar u bent. U weet al helemaal niet waar u naartoe gaat. U heeft iets beloofd terwijl u geen idee heeft hoe u die belofte moet waarmaken en u verwacht van mij dat ik uw probleem oplos. U verkeert nog steeds in dezelfde positie als voor wij elkaar ontmoetten, maar op een of andere manier is het nu ineens mijn schuld."
Met dank aan Kiekeboehoe via Nu.nl.
Oorspronkelijke auteur is mij onbekend.
Hij ziet beneden een man lopen en daalt tot hij binnen gehoorafstand is...
"Neem me niet kwalijk," roept hij, "Kunt u mij misschien helpen? Ik heb mijn vriend beloofd hem een half uur geleden ergens te ontmoeten, maar ik weet niet waar ik ben!"
De man beneden antwoordt: "Ja. U bent in een heteluchtballon en zweeft ongeveer 10 meter boven de grond. U bevindt zich tussen de 40 en 42 graden noorderbreedte en tussen de 58 en 60 graden westerlengte."
"U bent zeker een Systeem Beheerder" zegt de man in de heteluchtballon. "Inderdaad" zegt de ander, "maar hoe weet u dat?"
"Nou", zegt de man in de ballon: "alles wat u zegt is technisch gesproken juist, maar ik heb helemaal niets aan die informatie. En al met al ben ik nog steeds verdwaald."
De man op de grond kijkt peinzend omhoog en zegt: "U bent zeker manager?" "Dat klopt", zegt de man in de ballon: "maar hoe weet u dat?" "Eenvoudig. U heeft geen idee waar u bent. U weet al helemaal niet waar u naartoe gaat. U heeft iets beloofd terwijl u geen idee heeft hoe u die belofte moet waarmaken en u verwacht van mij dat ik uw probleem oplos. U verkeert nog steeds in dezelfde positie als voor wij elkaar ontmoetten, maar op een of andere manier is het nu ineens mijn schuld."
Met dank aan Kiekeboehoe via Nu.nl.
Oorspronkelijke auteur is mij onbekend.
dinsdag 26 april 2011
Vroeger was alles beter...
Opa vertelt aan zijn kleinkinderen over de goede oude tijd.
Toen kon je nog met een briefje van 5 gulden naar de buurtwinkel en kwam je terug met een brood, een doosje eieren, 3 kg aardappelen, twee salami's, een pakje boter, een pak suiker, een liter melk, 100 gram kaas, een doos thee, een pakje sigaretten en zeven kratten bier.
Tegenwoordig lukt je dat niet meer met al die bewakingscamera's.
Toen kon je nog met een briefje van 5 gulden naar de buurtwinkel en kwam je terug met een brood, een doosje eieren, 3 kg aardappelen, twee salami's, een pakje boter, een pak suiker, een liter melk, 100 gram kaas, een doos thee, een pakje sigaretten en zeven kratten bier.
Tegenwoordig lukt je dat niet meer met al die bewakingscamera's.
woensdag 9 februari 2011
De herder
Een herder hoedt zijn kudde schapen op een ver en verlaten veld als hij een splinternieuwe BMW 645 cabrio in een stofwolk ziet naderen.
De bestuurder, een man elegant gekleed in een pak van Versace, schoenen van Gucci, een bril van Ray Ban en een stropdas van Yves Saint Laurent, stopt en leunt uit het raam.
'Als ik jou precies vertel hoeveel schapen jij hebt, krijg ik er dan eentje van je?', vraagt hij aan de herder.
De herder kijkt de yup aan en zegt: 'Oké, waarom niet'.
De yup trekt onmiddellijk zijn laptop van Dell op schoot en verbindt deze via bluetooth met zijn mobieltje van KPN. Hij maakt een gprs verbinding met internet, surft naar een website van NASA en selecteert een navigatie systeem om zijn exacte positie te bepalen. Hij stuurt vervolgens de data naar een andere satelliet van NASA, die het hele gebied scant en hem een ultra scherpe foto stuurt. De yup opent Adobe Photoshop en stuurt de foto naar een laboratorium in Hamburg, dat hem na enkele seconden een E-mail stuurt op zijn Palm Pilot met de bevestiging dat de foto is bewerkt en opgeslagen. Via een ODBC connectie maakt hij verbinding met een MS-SQL database en in een spreadsheet van Excel met honderden ingewikkelde formules laadt hij alle data via de E-mail van zijn Blackberry. Na enkele minuten genereert het programma een antwoord van 150 pagina's in kleur en de yup drukt deze af op zijn mini HP laserjet.
Hij kijkt de herder aan en zegt: 'Je hebt exact 1586 schapen'.
'Dat klopt', zegt de herder, je mag dus een schaap uitzoeken'.
De yup stapt uit, zoekt een dier uit en doet hem in zijn achterbak.
Dan zegt de herder: 'Hé, als ik jouw beroep raad, geef je dan mijn dier terug?'
De yup denkt even na en zegt: 'Oké, waarom niet?'
De herder zegt: 'Jij bent een manager'.
'Ongelooflijk', zegt de yup, 'hoe weet je dat?'.
'Dat is niet zo moeilijk', zegt de herder. 'Je verschijnt terwijl niemand daarom gevraagd heeft, je stelt een vraag waarop niemand zit te wachten en je wilt betaald worden voor een antwoord dat ik al weet..... Bovendien begrijp je geen flikker van mijn werk, dus geef mijn hond terug!
(auteur onbekend)
De bestuurder, een man elegant gekleed in een pak van Versace, schoenen van Gucci, een bril van Ray Ban en een stropdas van Yves Saint Laurent, stopt en leunt uit het raam.
'Als ik jou precies vertel hoeveel schapen jij hebt, krijg ik er dan eentje van je?', vraagt hij aan de herder.
De herder kijkt de yup aan en zegt: 'Oké, waarom niet'.
De yup trekt onmiddellijk zijn laptop van Dell op schoot en verbindt deze via bluetooth met zijn mobieltje van KPN. Hij maakt een gprs verbinding met internet, surft naar een website van NASA en selecteert een navigatie systeem om zijn exacte positie te bepalen. Hij stuurt vervolgens de data naar een andere satelliet van NASA, die het hele gebied scant en hem een ultra scherpe foto stuurt. De yup opent Adobe Photoshop en stuurt de foto naar een laboratorium in Hamburg, dat hem na enkele seconden een E-mail stuurt op zijn Palm Pilot met de bevestiging dat de foto is bewerkt en opgeslagen. Via een ODBC connectie maakt hij verbinding met een MS-SQL database en in een spreadsheet van Excel met honderden ingewikkelde formules laadt hij alle data via de E-mail van zijn Blackberry. Na enkele minuten genereert het programma een antwoord van 150 pagina's in kleur en de yup drukt deze af op zijn mini HP laserjet.
Hij kijkt de herder aan en zegt: 'Je hebt exact 1586 schapen'.
'Dat klopt', zegt de herder, je mag dus een schaap uitzoeken'.
De yup stapt uit, zoekt een dier uit en doet hem in zijn achterbak.
Dan zegt de herder: 'Hé, als ik jouw beroep raad, geef je dan mijn dier terug?'
De yup denkt even na en zegt: 'Oké, waarom niet?'
De herder zegt: 'Jij bent een manager'.
'Ongelooflijk', zegt de yup, 'hoe weet je dat?'.
'Dat is niet zo moeilijk', zegt de herder. 'Je verschijnt terwijl niemand daarom gevraagd heeft, je stelt een vraag waarop niemand zit te wachten en je wilt betaald worden voor een antwoord dat ik al weet..... Bovendien begrijp je geen flikker van mijn werk, dus geef mijn hond terug!
(auteur onbekend)
Abonneren op:
Posts (Atom)